Ιωάννης - Ιάκωβος Μάγερ 1798 – 1826

Ελβετός φιλέλληνας, από τους πρωτεργάτες της ελληνικής δημοσιογραφίας.

Ο Ιωάννης - Ιάκωβος Μάγερ (Johann Jacob Meyer) γεννήθηκε στη Ζυρίχη στις 30 Δεκεμβρίου 1798. Ο πατέρας του, Γιόχαν Μάγερ, ήταν γιατρός και το περιβάλλον του μεγαλοαστικό. Σπούδασε φαρμακευτική και στη συνέχεια ξεκίνησε σπουδές ιατρικής, τις οποίες δεν ολοκλήρωσε, καθώς αποβλήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, λόγω χρεών. Το 1817 παντρεύτηκε τη Σαλώμη Στάουμπ, αλλά ένα χρόνο αργότερα το ζευγάρι χώρισε.

Πνεύμα ανήσυχο, φιλελεύθερο και ολίγο τυχοδιωκτικό, δεν δίστασε να συστηθεί ως Δρ Μάγερ ενώπιον της φιλελληνικής επιτροπής της Βέρνης και να ζητήσει να κατέβει στην Ελλάδα για να βοηθήσει την περίθαλψη των αγωνιζομένων Ελλήνων. Πράγματι, με έξοδα της επιτροπής ήλθε στην Ελλάδα τους πρώτους μήνες της επανάστασης και στις 20 Φεβρουαρίου του 1822 πήρε μέρος στη Ναυμαχία της Πάτρας υπό τις διαταγές του Ανδρέα Μιαούλη.

Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Μεσολόγγι. Ασπάστηκε την Ορθοδοξία και ήλθε σε δεύτερο γάμο με την ωραία μεσολογγίτισσα Αλτάνα Ιγγλέζου, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Με διευθυντή τον Γερμανό γιατρό Γιόχαν Έλστερ άνοιξε μικρό νοσοκομείο, στο οποίο νοσηλεύονταν οι τραυματίες του πολέμου. Η πλήρης ενσωμάτωσή του στο ελληνικό περιβάλλον εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους προεστούς του Μεσολογγίου και γρήγορα έγινε ένας από τους ευυπόληπτους πολίτες της πόλης.

Την Πρωτοχρονιά του 1824 εξέδωσε την εφημερίδα Ελληνικά Χρονικά, με την υποστήριξη του Λόρδου Βύρωνα, τον οποίον δεν συμπαθούσε ιδιαίτερα, καθώς τον θεωρούσε έναν αριστοκράτη δανδή, που δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα στην Επανάσταση. Η αντιπάθεια ήταν αμοιβαία. Ο λόρδος Βύρων πίστευε ότι τα φλογερά φιλελεύθερα και αντιμοναρχικά άρθρα του Μάγερ, που διαβάζονταν και στο εξωτερικό, δεν έκαναν καλό στην ελληνική υπόθεση, καθώς εξαρτούσε πολλά για την ανεξαρτησία της από τις μοναρχίες της Ευρώπης. Για τον Μάγερ η ελευθερία του Τύπου ήταν αδιαπραγμάτευτη και δεν δίσταζε να ασκεί κριτική ακόμη και στους πολιτικούς που υποστήριζε.

Ο Μάγερ ήταν ενταγμένος στην πολιτική μερίδα του αγγλόφιλου Γεωργίου Κουντουριώτη (1782-1858) και ήταν υποστηρικτής του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου (1791-1865), στην εμφύλια διαμάχη τους αρχικά με τους στρατιωτικούς και στη συνέχεια με τους Πελοποννήσιους. Τον Αύγουστο του 1824 διορίσθηκε μέλος της διευθύνουσας επιτροπής του Μεσολογγίου, στη θέση του αποθανόντος Ιωάννη Τρικούπη (1750-1824) και διακρίθηκε για τις διοικητικές του ικανότητες κατά την πολιορκία της πόλης από τους Τουρκοαιγύπτιους.

Ο Ιωάννης - Ιάκωβος Μάγερ σκοτώθηκε μαζί με την οικογένειά του και την υπηρέτριά του Σάννα, κατά τη διάρκεια της Εξόδου του Μεσολογγίου, στις 11 Απριλίου 1826. Μαζί του έφερε το σπουδαίο ημερολόγιο, στο οποίο κατέγραφε τα γεγονότα του Μεσολογγίου μετά την διακοπή της έκδοσης των «Ελληνικών Χρονικών» στις 20 Φεβρουαρίου 1824 και το οποίο χάθηκε. Το μνημείο του βρίσκεται στον Κήπο των Ηρώων του Μεσολογγίου.

Ο Μεσολογγίτης ποιητής και ακαδημαϊκός Γεώργιος Δροσίνης, προλογίζοντας την έκδοση του «Ημερολογίου της Πολιορκίας του Μεσολογγίου 1825-1826», εκ των «Ελληνικών Χρονικών του Μάγερ» έγραψε χαρακτηριστικά για τον Ελβετό φιλέλληνα:

Ευλογημένη ας είναι η Σαλώμη Μάγερ, το γένος Στάουμπ, η οποία εζήτησε την διάζευξιν της από τον Μάγερ, και τρισευλογημένος ο πρύτανις του Πανεπιστημίου του Φρειβούργου, ο οποίος τον απέβαλεν. Αν δεν συνέβαιναν τα δύο αυτά, η Ελβετία θα είχεν έναν περισσότερον αγαθόν οικογενειάρχην και ένα περισσότερον ιατρόν ή φαρμακοποιόν, αλλά το Μεσολόγγι θα εστερείτο τον Πολύβιον της πολιορκίας του και το αίμα ενός απογόνου του Γουλιέλμου Τέλλου - κατά την δική του έκφρασιν δεν θα ανεμιγνύετο με το αίμα των ηρώων της Ελλάδος.

     Η εφημερίδα Ελληνικά Χρονικά, φύλλο 7 Ιανουαρίου 1825.   

Τίτλος εφημερίδας, που εκδιδόταν στο Μεσολόγγι από τον Ελβετό φιλέλληνα Ιωάννη - Ιάκωβο Μάγερ (1798-1826). Το πρώτο φύλλο των Ελληνικών Χρονικών κυκλοφόρησε την Πρωτοχρονιά του 1824 και το τελευταίο στις 20 Φεβρουαρίου 1826.

Ο Μάγερ, που είχε σπουδάσει φαρμακευτική και λίγη ιατρική, ήλθε στην Ελλάδα τους πρώτους μήνες της Επανάστασης του '21, για να βοηθήσει στην περίθαλψη των αγωνιζομένων Ελλήνων. Το όνομά του, όμως, συνδέθηκε με τα πρώτα βήματα της ελληνικής δημοσιογραφίας.

Το πρώτο φύλλο της εφημερίδας κυκλοφόρησε την 1η Ιανουαρίου 1824 και τυπώθηκε σ’ ένα μικρό χειροκίνητο πιεστήριο του Μεσολογγίου, ενώ από τις 20 Απριλίου τα Ελληνικά Χρονικά τυπώνονταν σ' ένα πιο σύγχρονο χειροκίνητο πιεστήριο, που είχε φέρει στην Ελλάδα ο Άγγλος συνταγματάρχης Λέστερ Στάγχοπ, από τους ακολούθους του Λόρδου Βύρωνα. Την επιμέλεια της έκδοσης είχε ο Θεσσαλονικιός τυπογράφος Δημήτριος Μεσθενέας (?-1826).

Η εφημερίδα κυκλοφορούσε δύο φορές την εβδομάδα και η τριμηνιαία συνδρομή της κόστιζε έξι ισπανικά τάλληρα. Συχνά αναγκαζόταν να μην είναι συνεπής με το αναγνωστικό της κοινό, λόγω ανυπέρβλητων εμποδίων. «Ζητούμε συγγνώμην από τους κυρίους συνδρομητάς μας διά την διακοπήν, την οποίαν εξ ανάγκης μεταχειριζόμεθα ενίοτε εις την εφημερίδα. Αι συνεχείς ζημίαι, τας οποίας από τον εχθρικόν πυροβολισμόν πάσχει η τυπογραφία, γίνονται αιτίαι αναπόφευκτοι ταύτης της διακοπής…» έγραφε ο Μάγερ στο φύλλο της 19ης Αυγούστου 1825.

Η ύλη της εφημερίδας διαπνεόταν από φιλελεύθερο πνεύμα και περιλάμβανε άρθρα, στα οποία αναπτύσσονταν απόψεις για πολιτειακά και άλλα θέματα. Ο Μάγερ, οπαδός του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου (1791-1865), υποστήριξε το κύρος της Διοίκησης, σε πολλές όμως περιπτώσεις επέκρινε τις ενέργειές της. Τους τελευταίους μήνες της έκδοσής της δημοσιεύονταν ημερολογιακά οι περιγραφές των πολεμικών συγκρούσεων και εξ’ αυτού του λόγου η εφημερίδα αποτελεί πολύτιμη πηγή  για την ιστορία της Επανάστασης και ειδικότερα για την πορεία των επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια της δεύτερης πολιορκίας του Μεσολογγίου.

Τα Ελληνικά Χρονικά έπαψαν να κυκλοφορούν στις 20 Φεβρουαρίου 1826, όταν μία βόμβα από το τουρκοαιγυπτιακό στρατόπεδο κατέστρεψε ολοκληρωτικά τις εγκαταστάσεις της, λίγες εβδομάδες πριν από την έξοδο των πολιορκημένων. Συνολικά, εκδόθηκαν 211 φύλλα, κάποια από τα οποία διασώζονται στην Εθνική Βιβλιοθήκη.

Η εφημερίδα επανεκδόθηκε στο Μεσολόγγι στις 13 Φεβρουαρίου 1859 από τον δικηγόρο και λόγιο Αναστάσιο Κ. Γιαννόπουλο. Είχε διαφορετική μορφή και η ύλη της περιείχε αναδημοσιεύσεις άρθρων από τον ελληνικό και διεθνή τύπο. Ήταν εβδομαδιαία και η κυκλοφορία της διάρκεσε έως τις 15 Ιουνίου 1864.

________________
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/638#ixzz2yWp9VrZz